วันอังคารที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2552

ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงกระบี่


ออกจากท่าปอม ถามเจ้าหน้าที่ขายตั๋วเข้าท่าปอม
บอกให้ไปทางท่าเลน เพราะเป็นเส้นทางไปยังสุสานหอย และหาดนพรัตน์ธาราได้



ธรรมชาติข้างทาง



รถขับไปเรื่อย ๆ บนเส้นทางที่สองฟากฝั่ง เป็นหมู่บ้านบ้าง ป่ายางบ้าง
ซึ่งล้วนแล้วอยู่ใกล้ชิดติดริมเชิงเขาทั้งนั้น



ภูเขาสีเขียว



ก่อนจะเข้าเส้นทางไปสุสานหอย ตรงนั้นเป็น 3 แยก 
แยก1 คือทางที่เรากำลังมา (เป็นทางกลับ)
ถ้าเลี้ยวขวา จะไปอ่าวนาง ซึ่งถ้านั่งเรืออ้อมเขา ก็จะไปเที่ยวถ้ำพระนาง
หรือจะนั่งเรือไปอ่าวไร่เลย์ก็ตรงอ่าวนางนั่นล่ะ
แต่เราไม่ได้เลี้ยวค่ะ เราตรงไป เป็นเส้นทางไปสุสานหอย




ตรงไปเรื่อย ๆ จะผ่าน อ่าวน้ำเมา
ตรงนั้นเห็นทะเลหลังเกสท์เฮ้าส์นะ แต่ไม่ได้จอดชม มองเฉยๆ
(ลืมถ่ายรูปด้วย - -")



เจ้านีโม่


ก่อนจะถึง สุสานหอย นิดหน่อย มองด้านขวามือ จะเห็นป้าย
"ศูนย์วิจัยและพัฒนาประมงกระบี่"
ด้านหน้าก็มี เจ้าปลาน้อย นีโม่ ตัวสีส้มสดใสยิ้มต้อนรับอยู่



เลี้ยวเข้าไป จะเห็นตึกทำการด้านหน้า(แต่ไม่ใช่จุดหมายของเรา)
ขับเข้าไปเรื่อย ๆ มองด้านซ้ายมือ จะเห็นบึงกว้าง มีศาลากลางน้ำ แล้วก็มีสะพานเป็นทางไม้
เชื่อมต่อกัน ทอดยาวไปเกือบตลอด



เกือบจะด้านหลัง เป็นอาคารสีขาว(ฉันว่าก็ขาวกันทั้งเพ)
ตรงนั้น เป็นพวกตู้ปลาสวยงาม เดินเข้าไปดู


ปลาการ์ตูนตัวจริง


ร้องกรี๊ดกร๊าดกันสนั่น เพราะความน่ารักของเจ้าปลาการ์ตูนตัวเล็ก
มันน่ารักมากเลยนะ วนเวียนอยู่ในปะการัง



แล้วก็ตามด้วย การวิ่งไปดูปลาตู้โน้น ตู้นี้



ปลาจุ๊บๆ




ตัวนี้ ป้าดอนน่า(รอบที่แล้วเรียกป้านา เป็นชื่อเฉพาะเกินไป)
เรียก ปลาจุ๊บ เหอๆ ดูปากสิ กับดวงตาอันเย้ายวนนั่น ..- -"



ไม่รู้ชื่อแต่สวยดี




ปลาตู้นี้สวยดี ไม่รู้ชื่อหรอก เพราะเค้ายังไม่ได้ทำป้ายชื่อบอกเอาไว้
เพิ่งจะเริ่มต้นทำ คิดว่า
คงเป็นโครงการที่จะพัฒนาไปจนกลายเป็นพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำในที่สุด



แม่เรียกว่าปลากระรอก



ตัวนี้ อยู่กับประมาณ 2-3 ตัว หน้าตาน่ารัก
แม่เลยเรียกว่า ปลากระรอก (ดูหน้าตาใจดีดีมั๊ง)



แม่เรียกว่าปลากระรอก



ตู้นี้ น่าจะเป็นปลาการ์ตูนอีกพันธุ์ สีจะอ่อนว่า ตู้แรก




ความจริงในตู้กระจก มีอีกหลายภาพ
แต่ขี้เกียจปรับแสงมาลงแล้ว เหอๆ
อยากจะชม ไปดูกันได้นะคะ เค้าไม่เก็บค่าเข้าค่ะ(ตอนนี้นะ)
ชมฟรี เป็นการทัศนศึกษา แบบชมแล้วชม คือ ข้อมูลยังไม่ได้ลงไว้หมดอ่ะ
ทำให้เรายังไม่ค่อยรู้ว่า นี่คือ ปลาอะไร





สักพักก็ออกจากโรงเรือนตรงนั้น
เดินไปดูในบึงกว้าง ตามทางเดินที่เป็นสะพาน ทอดยาวเชื่อมต่อกันไปเกือบหมด
เราจะเห็น ปลาอีกหลากชนิดเชียวค่ะ


ไม่แน่ใจว่า ปลาเทวดาหรือเปล่า




ตรงนี้ เค้าเลี้ยงในกระชัง ฉันไม่แน่ใจว่า เป็นปลาเทวดาหรือเปล่า
แต่หน้าตาก็น่ารักมาก (เดาชื่อ เดาพันธุ์มั่วเลยอ่ะ)



ไม่รู้ชื่อ แต่ใหญ่มากๆ



ตัวนี้ไม่ได้อยู่ในกระชัง แต่แหวกว่ายรอดใต้สะพาน 
ตัวใหญ่มากๆ อาจไม่ขนาดโลมา แต่ก็ใหญ่ล่ะ
โชว์ตัวให้ถ่ายรูปซะด้วยนะ อิอิ



อยู่ในกระชังล่ะ ปลาอะไรน๊อ



ตัวลายนี่อยู่ในกระชังค่ะ กระชังนี้มีปลาหลายชนิด
คิดว่า คงเป็นพวกไม่กินกันเอง



โผล่ๆมานั่นน่ะ ปลาฉลาม




มองหาฉลามตั้งนาน หุหุ
ในที่สุด ก็เห็นหูโผล่พ้นน้ำมา(ใช่หูป่ะนะ ..น่าจะใช่)
ตอนไปดูใกล้ ๆ มีเสียงประกอบจากป้าดอนน่าด้วย
แบบในเรื่อง จอว์ .. เลยไม่กลัวกันหรอก ยืนขำๆ



ออ ฉลาม มันพยายามโดดข้ามเชือกที่ผูกกระชังไว้ด้วย
แต่โดดอยู่ในกระชังตัวเองแหละนะ
ทำซะเราตื่นเต้นเลย อิอิ



หลบหลังเพื่อนแหละดี อิอิ



ก่อนจะกลับออกมา ถ่ายรูปกันหน่อย
มุมนี้ล่ะดี จริงๆ เอาขาไปไว้ข้างหลังอีกหน่อย จะดีที่สุด - -"
ไม่ทำมุมนี้จะไม่มีรูปมาอวดเพื่อนๆ อิอิ เพราะว่า กลม+พองมาก





เลี้ยวรถออกมาจากศูนย์วิจัยฯ ไปที่สุสานหอย
แต่ก็ไม่ทันแล้วอ่ะ ฝนกำลังจะตก คือ ตกแล้ว แต่ปรอยๆ
มัน ห้าโมงกว่าแล้วด้วย พวกร้านค้าเก็บของกันวุ่นเลย



ป้าดอนน่ากับแม่เลยสัญญาว่า พรุ่งนี้จะพามาใหม่
มาซื้อหาของฝาก เราก็เลยนั่งรถไปอ่าวนาง



เป็นความตั้งใจที่จะแวะไปกินแม็ค 
(ในกระบี่มีแม็คโดนัลด์ที่เดียว คือที่อ่าวนาง)
แต่... ขับรถเลย 555



สารถีบ่นอุบ แบบว่า ลืมเอง ก็เลยไปที่หาดนพรัตน์ธารา
หรือว่า คลองแห้งเลยแล้วกัน 
(ฉันว่า ฉันแต่งรูปแล้ว แต่ไม่ได้เซฟแหง T_T)
ก็แวะถ่ายรูปทะเลนิดหน่อย กับ โรงแรมที่หน้าตาคล้ายวัด(ขี้เกียจอัพรูป)




ไปจอดที่หน้าร้าน ครัวธารา 
แม่กับป้าดอนน่า เข้าไปในร้านก่อน



ส่วนฉัน พาพี่จันไปซื้อโรตีกิน .. พี่จันเอาโรตีใส่ข้าวโพด แต่ไม่ใส่ไข่
ข้าวโพดเลยกระจาย เหอะๆ...



ของฉัน เป็นโรตีใส่กล้วยหอม ..อร่อยสุดๆ 
เอากลับมานั่งกินต่อในร้าน แบ่งให้แม่ด้วย


แต่ลืมถ่ายรูป.. ด้วยความหิว เลยลืมสนิท



- -"



ตอนเข้ามานั่ง แม่กำลังสั่งอาหาร
ผู้ใหญ่ทั้งสอง สั่งข้าวผัดทะเล กับ เทมปุระ


ฉันกับพี่จัน สั่ง อาหารจานเดียวคนละจาน
พี่จันสั่งข้าวผัดน้ำพริกเผากุ้ง
ส่วนฉัน ขอผัดขี้เมาทะเล


ผัดขี้เมาทะเล



แต่ว่า.. มีรูปประกอบแค่ของฉันนะ
ก็แค่ควักกล้องมาถ่ายรูป ยังทำให้ทุกคนบนโต๊ะ ยิ้มขำกันจะแย่แล้ว อิอิ
นี่ดีนะ ที่ยังคิดขึ้นได้ว่า จะต้องถ่ายไว้ ลืมตักเข้าปากไปแล้ว 2 -3 คำอ่ะ

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น