Emerald Pool

เรื่องของเรื่องก็คือ เช้าเมื่อวาน(วันพุธ) เข้านอน7โมงกว่าๆ 
เพราะกว่าจะทำงานเสร็จ แถมปวดท้องแทบบ้าด้วย
คือ..มื้อเย็นกินพริกป่นมากไปหน่อย
(จริงๆก็ไม่หน่อย เรียกว่า เกือบแทนข้าวเลยล่ะ เหอๆ)

แล้ว ประมาณ 9.30 แม่ก็ขึ้นมาเคาะประตูห้อง
บอกว่า ป้านาชวนไปสระมรกต กับนักเรียน Sunday School.
ก็อยากไปอ่านะ แต่ปวดท้องมาก
ปวดแบบ ร้องไห้เลย -*- แต่แม่ก็บอกว่า กินยา แล้วก็ไปได้

เป็นอันว่า..ไปก็ไป

ประมาณ10.45 ป้านากับครอบครัวก็มารับ
ไปธุระระหว่างทางนิดหน่อย แวะทานข้าวตอนก่อนเที่ยง แล้วก็ไปที่จุดนัดพบ

ตกลงว่า รถ 2 คัน ผู้ใหญ่ 9 เด็ก 15
นั่งรถกันไปเฮฮากันดี แต่ว่า หลงทางไปนิดนึง เหอๆ
เพราะคนนำทาง ลืมทางซะเอง

ไปถึงก็เกือบบ่าย3 
ยกข้าวยกแกงมากินที่ศาลากันก่อน แล้วก็ซื้อตั๋วเข้าไป
(เค้าห้ามเอาหารเข้าไป)

ตั๋วผู้ใหญ่ 20 บาท
เด็ก 10 บาท
ชาวต่างชาติ 200 บาท

แต่ว่า ..ครอบครัวป้านา ฝรั่ง3คน ได้ราคาคนไทย
เพราะเป็นคุณครูที่สอนเด็กๆในSunday School 
ถือเป็นการพาเด็กมาทัศนศึกษา

กินอิ่มก็ลงมือเดินทางไป"สระมรกต"กัน
ก่อนจะไปน่ะ พ่อฉัน(เป็นไกด์)บอกว่า ให้เดินทางไม้ เพราะเป็นทางลัด
สามารถชมนกชมไม้ได้มากกว่าทางถนนดิน ..

ก็เลยเดินไปตามสะพานไม้ ที่ทอดยาวเป็นระยะๆ ผ่านป่าต่ำ
ฉันกับแม่ขอเดินรั้งท้าย แล้วก็เดินมองหาผีเสื้อ ดอกไม้ กับนก ไปเรื่อยๆ
แต่..ไม่เจอง่ะ

แถมเดินไปเรื่อยๆ อากาศเริ่มอ้าวขึ้นเรื่อย ๆ 
ชนิดที่ว่า แทบจะหายใจไม่ออก เหอๆ ไม่นานนัก ฝนก็เทลงมาไม่ลืมหูลืมตา

ดีนะที่เดินทางสะพานไม้ เพราะมีต้นไม้ร่มครึ้มไปตลอดเส้นทาง
ก็จะมีบางช่วงที่เดินผ่านเนินดิน กับปีนขอนไม้ก็มี
บางช่วง เป็นทางเดินในน้ำเหมือนก้อนหินในน้ำ แต่เป็นขอนไม้ปักอยู่ก็มี

ฤดูนี้ไม่ค่อยมีดอกไม้เลย ..เศร้า
พอไปถึงสระแก้ว(ก่อนถึงสระมรกต) น้ำใสเขียวดีจังค่ะ มองเห็นดอกไม้สีชมพูเล็กๆด้วยที่ริมน้ำ
อยากจะถ่ายรูปจัง...แต่ฝนตก เหอๆ กลัวกล้องชาวบ้านจะพัง แต่ก็ถ่ายไว้นะ.(แต่ไม่เอาลงเพราะไม่ชัด)

เดินไปจนถึงต้นยางไม้ ..ซึ่งเคยฟังแม่เล่าว่า ต้นยางเนี่ยนะ ให้น้ำยางที่เป็นเชื้อเพลิงได้อย่างดี
ชาวบ้านเค้าจะขุดๆเข้าไปในต้นยาง แล้วก็จุดไฟเผา ให้น้ำยางไหลไว้ด้านล่าง
เค้าทิ้งไว้เป็นคืน ๆ แล้วก็กลับมา น้ำยางก็จะไหลจนเต็ม

แล้วเค้าก็จะเอา น้ำยางน้ำตาลใสข้นๆนั้นมาคลุกกับเศษใบไม้กิ่งไม้
ทำเป็น "ไต้" หรือ ใช้เป็น เชื้อเพลิงในการก่อไฟก็ดีมากๆ

เพลินๆ กลางฝนอีกพักก็ถึงสระมรกต
สระหินธรรมชาติขนาดใหญ่(นะ) น้ำงี้ใสเขียว สวย..
แต่ลื่น..ลื่นแทบทุกที่ - -"

คนไม่ได้ตั้งใจจะเล่นน้ำก็เลยต้องเล่น เพราะดันลื่นล้มไป 3รอบ เหอะๆ
ใครๆก็ลงไปว่ายกลางสระหมด แต่ฉันเป็นโรคกลัวหินลื่นๆ เลยนั่งริมสระ
ซึ่ง..ชอบที่ซู้ด เพราะน้ำจะปริ่มขอบสระ ลานหินตรงนั้นก็นั่งสบายดี อิอิ

แต่เพราะฝนตกไม่หยุดนี่ล่ะ แล้วแม่ก็ไม่ลงน้ำ(แต่เปียกฝนหมดแล้ว)
เลยขอเดินกลับก่อน..เพราะตอนขามา ออกมาพร้อมกันแท้ๆ ดันถึงทีหลังชาวบ้านตั้งเยอะ

แวะเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้องน้ำ แล้วก็เดินกลับทางถนนดิน..
ตอนนั้นล่ะที่เพิ่งจะเห็นป้ายเขียนบอกไว้
ทางเดินสะพานไม้..1,200เมตร
ทางถนนดิน.. 800 เมตร

-*-

โดนพ่อหลอก..งิงิ
แต่ว่า ก็สวยจริงอย่างพ่อว่า